آشنایی با هواپیمایی فوکر 100

امروز قصد داریم باتوجه به تعدد هواپیمای نوع فوکر 100 در فرودگاه های ایران به معرفی این نوع هواپیما در سایت راهنمای سفر و گردشگری ترمینال بپردازیم، پس با ما همراه باشید، فوکر 100 هواپیمایی است با اندازه‌ی متوسط و موتور دوقلوی توربوفن که به خاطر هزینه‌های پایین عملیاتی و ظرفیت صد نفره‌اش، بعد از معرفی در اواخر دهه‌ی هشتاد با اقبال عمومی فراوانی مواجه شد. اما پس از تولید رقابتی مدل‌هایی با کیفیت بهتر و امکانات اگر نه بالاتر، که مشابه، فروش آن به قدری کاهش یافت که تولید آن را در سال 1997 متوقف کردند.
شرکت ایران ایر 18 فروند از این نوع هواپیما را در اختیار دارد.
همچنین شرکتهایی هواپیمایی همچون آسمان و نفت نیز تعدادی از این نوع هواپیما را در اختیار دارند.

نوع هواپیما مسافربری
کشور سازنده هلند-آلمان
شرکت سازنده فوکر
نخستین پرواز 30 نوامبر 1986
تاریخ رونمایی 1974
تاریخ بکارگیری فوریه 1988 در سوئیس ایر
وضعیت کنونی فعال
آغاز ساخت 1986-1997
تعداد ساخته‌شده 283 فروند
توسعه یافتهٔ فوکر اف 28
مدل‌های دیگر فوکر اف 28
فوکر 70
فوکر 100 ای جی

بهره برداران ایرانی فوکر 100

فوکر 100 ایران ایر در فرودگاه اهواز

فوکر 100 ایران ایر در فرودگاه خرم‌آباد

فوکر 100 آسمان ایر در فرودگاه خوی

طراحی و توسعه
فوکر 100 در ابتدا به عنوان نمونه ای ارتقا یافته برای هواپیمای موفق اما غیر ایمن F28 Fellowship مطرح شد.البته قطعات این هواپیماها با یکدیگر تفاوت داشت.
کد این هواپیما از سوی سازمان هوانوردی فدرال آمریکا F28-0100 تعیین شد.تفاوت بارز این هواپیما با Fellowship جثه ی بزرگتر و کشیده تر بود به نحوی که حدود 65 درصد بیشتر توانایی حمل بار و مسافر را داشت و می توانست حدود 107 مسافر را با خود حمل نماید.
فوکر بالها را هم مجددا طراحی کرد و اعلام کرد که این طراحی جدید حدود 30 درصد صرفه جویی اقتصادی در سرعت کروز به دنبال دارد.
دم این هواپیما به شکل T بود و موتورهای این هواپیما که در طرفین دم هواپیما بودند از سری موتورهای مدرن رولزرویس سری Tay بودند.کاکپیت این هواپیما نیز از نوع Glass Cockpit بود.لازم به ذکر است که فوکر 100 فاقد پنجره های موسوم به Eyebrow Windows که در F28 بکار رفته بود است.

دو پیش نمونه ازین هواپیما تولید شد.PH-MKH به تاریخ 30 نوامبر 1986 به پرواز در آمد و دومین پیش نمونه PH-MKC نیز به تاریخ 25 فوریه 1987 به پرواز در آمد و مجوزهای پروازی نیز در نوامبر 1987 اخذ شد.
اولین هواپیماها مجهز به موتورهای TAY-620-15 به شرکت هواپیمایی سوییس تحویل داده شدند.شرکت های American Airlines ,TAM , US Air نیز از دیگر مشتریان این هواپیما بودند.
http://terminal.ir/wp-content/uploads/2015/07/F-100 Cockpit.jpg

به سال 1991 فوکر 70 فروند ازین هواپیماها را تولید کرد و حدود 230 سفارش دیگر نیز داشت.نمونه ای با برد بیشتر و تانکهای سوخت در بالها نیز به سال 1993 معرفی شد.مدل با قابلیت تغییر کاربری سریع معروف به F-100QC نیز به سال 1994 معرفی شد.
مدل دیگری برای جایگزینی با F-28 ها معرفی گشت که بدنه ی کوتاهتری داشت.این مدل ملقب به Fokker 70 است که حدود 4٫70 متر از بدنه ی اصلی هواپیما کوتاهتر شده و ظرفیت حدود 80 مسافر را نیز دارد.
مطالعات در خصوص هواپیمای 130 نفره معروف به Fokker 130 و همچنین Fokker 100QC مثمر ثمر واقع نگشت.البته فوکر مدل دیگری ازین جت را با نام Fokker 100EJ یا جت اختصاصی مطرح کرد.
با اینکه این طرح بسیار موفق بود اما فوکر به علت سو مدیریت,منابع مالی خود را از دست داد و متحمل زیان شد تا اینکه کمپانی مادر آنها Daimler Benz Aerospace,فوکر را منحل کرد.این کمپانی به سال 1996 عملا ورشکسته شد و در نهایت در اوایل سال 1997 خط تولید این شرکت برای همیشه بسته شد.البته شایعه شد که بمباردیه این شرکت را خریده اما صحت آن ثابت نشده است.
به سال 1999 یکی از شرکت های تابعه ی فوکر,Rekkof,قصد انجام تولیدات باقیمانده ی سری 70/100 این شرکت را داشت که این معامله هرگز به سرانجام نرسید زیرا شرکت Stork B.V عملا نظارت بر عملیات تولید را تحت عنوان Fokker Aviation بر عهده داشت.
به مانند تمام طراحیهای دیگر,نه تنها فوکر 100,بلکه طرحهای 728JET و 928JET شرکت دورنیر و همچنین طرحی از شرکت ATR, با ورود سری های مدرن تر و کشیده تر امبرائر و بمباردیه عملا از چرخه ی رقابت خارج شدند.